ROPA-methode Lesbisch moederschap, biseksueel en transseksueel
Tegenwoordig biedt de voortplantingsgeneeskunde verschillende alternatieven voor nieuwe gezinsmodellen, waaronder de ROPA-methode. Deze stellen koppels om vanaf het begin het moederschap met elkaar te delen, de ene als genetische moeder en de andere als draagmoeder
Wat is de ROPA-methode?
IVF ROPA-methode (Ontvangst van de eicellen van de partner) of ontvangst van de eicellen van de partner is een voortplantingstechniek waarmee twee gehuwde vrouwen samen een behandeling kunnen ondergaan en zwanger worden.
Eén levert de eicellen die met anoniem donorzaad worden bevrucht en de ander ontvangt de embryo’s en wordt zwanger. Zo is er een genetische moeder en een draagmoeder nadat zij hier beide toestemming voor hebben gegeven.
Lesbisch moederschap: een biologische en sociale verandering
De seksuele voortplanting vereist de interactie tussen twee gameten: een mannelijke en een vrouwelijke, binnenin de vrouwelijke geslachtsorganen. Als dit wegens identiteitsproblemen of seksuele geaardheid niet mogelijk is, worden er Kunstmatige Voortplantingsgeneeskundetechnieken gebruikt daar de seksualiteit en wens om kinderen te hebben niet per se aan deze biologische condities verbonden te hoeven zijn.
Tegenwoordig hebben we te maken met familiediversiteit. Situaties en verlangens zijn zo heterogeen dat voor elke situatie specifieke reacties vereist zijn, zoals een zwangerschap tussen twee vrouwen.
Het team van Instituto Bernabeu houdt altijd rekening met de specifieke behoeften van elke patiënt en past de medische en reproductieve zorg aan om gepersonaliseerde behandelingen aan te bieden.
Wettelijke situatie in Spanje betreft het moederschap bij lesbische paren
Volgens de Spaanse wetgeving, “De vrouw mag gebruik maken van de technieken die in deze Wet vastgesteld staan onafhankelijk van haar burgerlijke staat en seksuele geaardheid”. Daarom, wordt het recht dat alle vrouwen hebben om moeder te worden ondersteund, en sterker nog: “Niet alleen om onvruchtbaarheidsredenen”.
Sinds 2007 is het door de Spaanse wet toegestaan om een dubbele moederschap bij het registratiekantoor in te schrijven. Zo hebben kinderen die uit een ROPA behandeling uitgevoerd tussen twee vrouwen geboren zijn ook wettelijk twee moeders. De enige voorwaarde is dat beide vrouwen met elkaar gehuwd zijn.
In het geval van geregistreerd partnerschap, dient de vrouw die niet zwanger is een adoptie proces starten om wettelijk als moeder in het Geboorteregister ingeschreven te kunnen staan.
IVF ROPA (ontvangst van eicellen van de partner) of dubbele moederschapsbehandeling
Naast de klassieke geassisteerde voortplantingstechnieken waarvoor lesbische koppels kiezen: kunstmatige inseminatie, in-vitrofertilisatie (IVF), eiceldonatie of embryoadoptie, bieden wij hun een nieuw alternatief van gedeeld moederschap aan: de ontvangst van eicellen van hun partner, de ROPA-methode.
Dankzij de ROPA techniek of ontvangst van de eicellen van de partner, en al is deze techniek niet in de Wet vastgesteld, is het tegenwoordig mogelijk dat twee vrouwen die samen getrouwd zijn, samen van de behandeling en zwangerschap kunnen genieten. De ene brengt de eicellen op die door een anonieme donor bevrucht worden, en de ander ontvangt de embryo’s om zwanger te worden. Nadat ze er beide toestemming voor geven, worden ze een genetische- en een draagmoeder. Als gevolg, is het sinds 2007 volgens de Spaanse wet toegestaan om het dubbel moederschap in te schrijven in het Geboorteregister als het om een homoseksueel huwelijk gaat. De kinderen die uit een ROPA behandeling zijn geboren zullen wettelijk twee moeders hebben.
Wat zijn de stappen van de IVF ROPA-methode?
De ROPA-methode is niets anders dan een conventionele In-Vitrofertilisatie (IVF)-behandeling, aangepast aan lesbische vrouwen om zich voort te kunnen planten. Voor deze behandelingsoptie wordt eerst een onderzoek van beide patiënten vereist om hun behandeling individueel te kunnen afstemmen op hun medische behoeften. Vervolgens wordt de ovariële stimulatiecyclus opgestart om een groter aantal eicellen de innesteling van het embryo. Hierdoor neemt de kans op de ontwikkeling tot een geschikte embryo’s erg toe. Tegelijkertijd bereidt de partner haar baarmoederslijmvlies voor om de innesteling van de zwangerschap te vergemakkelijken. Zodra de eicellen zijn gerijpt, vindt de eicelpunctie plaats en worden de opgenomen eicellen in het laboratorium bevrucht met donorzaad uit onze eigen spermabank. Vanaf dat moment beginnen de embryo’s zich te ontwikkelen en worden ze tussen de 5e en 6e dag teruggeplaatst. Op die manier slagen wij erin de embryotransfer in het blastocyststadium uit te voeren en optimaliseren wij de kansen om zwanger te worden. De volgende maanden van de zwangerschap zijn als elke andere zwangerschap, zo delen ze beiden met elkaar het wonder van het leven.
De epigenetica heeft inmiddels aangetoond hoe factoren in de omgeving en de levenswijze van de draagmoeder, de genen van het toekomstige kind kunnen aantasten en bepalen. Op deze manier neemt zij ook deel in de genetische ontwikkeling van het toekomstig kind.
Elke vruchtbaarheidsbehandeling (in-vitrofertilisatie, embryoadoptie of ROPA) heeft een emotionele impact. Om onze patiënten te helpen hiermee om te gaan, biedt Instituto Bernabeu hun – mochten zij dit wensen en zonder extra kosten – een geïndividualiseerde psychologische sessie aan om hen voor te bereiden op de mogelijke emoties die met elke stap van het proces gepaard gaan.
Onze zaaddonoren voor de ROPA-methode: de nauwkeurigste selectie
De selectie van de meest geschikte donor houdt uitgebreide medische, lichamelijke en psychologische onderzoeken in om u een volledige zekerheid te beschikken.
Het proces om de meest geschikte zaaddonor te kiezen is erg nauwkeurig. Wij hebben een grote verantwoordelijkheid tegen over onze patiënten die volledig in ons vertrouwen. Daarom voeren wij voor de donatie onderzoeken uit die verder gaan dan wat de wet voorschrijft. Door de uitgebreide aard van deze onderzoeken komt slechts een zeer select aantal kandidaten uiteindelijk in aanmerking voor onze spermadonorbank. Slechts 9% van de kandidaten slaagt voor de strenge psychologische, genetische en medische tests die verplicht zijn.
De technologische vooruitgang van vandaag stelt ons in staat aanvullende analyses te ontwikkelen die meer veiligheid bieden. Aan de controles tijdens het donatieproces die wij in het kader van het protocol uitvoeren, voegen wij de studie van seksueel overdraagbare ziekten toe, de genetische analyse van de 600 of 3000 ernstigste aandoeningen die op het nageslacht kunnen worden overgedragen en, onder andere, de bloedanalyse door PCR, die de mogelijkheid biedt tot een tweede validatie van de serologieën op het moment van de extractie, aangezien de diagnose onmiddellijk is. Dit allemaal zonder aan de behandeling toegevoegde kosten.
